مرور تحقیقاتی که تاکنون صورت گرفته است شواهد کافی برای تائید برتری بالینی براکت های دیمون نسبت به براکت های معمولی نشان نمی داد. با این حال همکارانی که به ارائه کیس های درمان شده با این سیستم پرداختند معتقد به تسهیل روند درمان با این سیستم بودند.
چهارمین نشست ارتودنتیست های جوان پنجشنبه ۲۱ آذرماه نود و دو از ساعت ۱۶:۳۰ لغایت ۲۳:۳۰ با حضور ۵۰ متخصص ارتودنسی از اقصی نقاط کشور در سالن کنفرانس VIP برج میلاد برگزار گردید. دکتر امین شیروانی با عنوان مجری جلسه، دستور نشست را "نقد و بررسی علمی سیستم ارتودنسی دیمون" عنوان نمودند. در ادامه با معرفی یک به یک حاضرین، جلسه به ترتیب ذیل پی گرفته شد.
معرفی ادّعاهای سیستم ارتودنسی دیمون (دکتر مسعود داودیان)
دکتر مسعود داودیان ضمن معرفی موارد ادّعا شده توسط سازندگان سیستم دیمون، خاطر نشان کردند: "ایده براکت های سلف لیگیت به اوائل دهه ۱۹۳۰ میلادی باز می گردد. در آن سالها چندان از این براکت ها استقبال نشد تا اینکه طی دو سه دهه اخیر با پیشرفت تکنولوژی تولید براکت ها، کمپانی ها باز به سراغ ساخت انواع جدیدی از براکت های سلف لیگیت از جمله دیمون رفته اند." به علاوه ایشان تصریح کردند که این نشست هدفی در قالب تبلیغ سیستم دیمون نداشته و از رویکرد نقدی برخوردار می باشد.
ادّعاهای فهرست شده عبارت بودند از:
دیمون تنها براکت نیست بلکه یک سیستم درمانی ارتودنسی ثابت شامل براکت های با طراحی ویژه، وایرهای CuNiTi و دستورالعمل هایی در خصوص مراحل درمان می باشد.
براکت های دیمون سبب درگیر شدن کامل سیم ارتودنسی داخل براکت ها و بیان بهتر وایر می گردد.
وایرهای CuNiTi مورد استفاده در سیستم دیمون نسبت به وایرهای NiTi به دلیل اعمال نیروی سبک و Load deflection rate پائین تر سبب افزایش راندمان ردیف کردن دندانها می گردند.
میزان اصطکاک بین وایر و براکت های دیمون نسبت به براکت های معمولی کمتر است.
فاصله بین ویزیت های ارتودنسی در این سیستم به جای ماهی یکبار می تواند ۸ تا ۱۰ هفته یکبار باشد.
مدت زمانی که ارتودنتیست لازم است در مطب صرف ویزیت های دوره ای بیمار نماید (Chair time) کمتر است.
طول کل درمان با دیمون نسبت به براکت های معمولی کوتاهتر است. از مهترین دلایل اینکه تمامی دندانها حتی دندان های خارج از قوس بدون نگرانی از ابتدای درمان درگیر می شوند و می توان از الاستیک های داخل قوس یا بین فکی البته با نیروی سبک از ابتدای درمان استفاده نمود.
رعایت بهداشت براکت های سیستم دیمون نسبت به براکت های معمولی آسانتر است.
به دلیل اعمال نیروی سبک، سازگاری بیولوژیک سیستم ارتونسی دیمون بالاتر است.
درد و ناراحتی بیمار در ارتودنسی به روش دیمون پائین تر است.
میزان نیاز به کشیدن دندان با دیمون نسبت به روش معمول پائین تر است.
زاویه محوری ثنایای پائین نسبت به پلن مندیبل (IMPA) کمتر افزایش می یابد.
سیستم دیمون عرض بین دندانهای نیش را افزایش نمی دهد، بلکه با افزایش عرض بین پرمولرها و مولرها سبب جا دادن دندانها می شود. از سوی دیگر به دلیل تشکیل تدریجی استخوان روی سطح بیرونی دندانهای در حال تعریض نیاز به عریض کننده سریع فک بالا (RPE) را منتفی می کند.
انکوریج مورد نیاز در ارتودنسی به روش دیمون کمتر است و از اینرو نیاز به ابزارهایی نظیر مینی اسکرو و هدگیر ارتودنسی را کاهش می دهد.
به دلیل کاهش نیاز به کشیدن دندان و تعریض قوس فکین، ساپورت صورتی بهتری توسط سیستم دیمون بدست می آید.
گزارش ادّعاهای مورد تائید بر اساس تحقیقات علمی (دکتر علی مشجری)
مرور تحقیقات صورت گرفته توسط دکتر علی مشجری در خصوص مقایسه براکت های سلف لیگیت دیمون و براکت های معمولی حاکی از تائید کاهش Chair time ارتودنتیست بوده است. به گفته ایشان، شواهدی نیز از افزایش کمتر IMPA توسط سیستم دیمون نسبت به براکت های معمولی به چشم می خورد.
گزارش ادّعاهای تائید نشده بر اساس تحقیقات علمی (دکتر محمّد سیف)
دکتر محمد سیف ابراز داشتند بررسی متون و مقالات منتشر شده تاکنون در مجموع شواهد کافی برای برتری بالینی محسوس براکت های دیمون نسبت به براکت های معمول ارائه نمی کند.
دیدگاه دکتر مریم معتمد
دکتر مریم معتمد، متخصص ارتودنسی از انگلستان دیدگاههای خود را به صورت آفلاین در خصوص سیستم دیمون ارسال کرده بودند. ایشان ضمن تائید برخی مزایای بالینی درمان با این سیستم تأکید کردند تا زمانی که تحقیقات بهتری در حوزه مقایسه براکت های سلف لیگیت دیمون و براکت های معمولی صورت نگیرد نمی توان این براکت ها را تافته جدابافته ای نسبت به دیگر براکت ها دانست. به علاوه با اشاره به قیمت بالای این براکت ها و نظام پوشش بیمه سلامت در انگلستان عنوان نمودند که بیشتر برای بیماران خصوصی، بیمارانی که مرز بین کشیدن و نکشیدن هستند و بیماران با مشکل پریودنتال به صورت انتخابی از براکت های دیمون استفاده می کنند.
دیدگاه دکتر محمد فراهانی
دکتر محمد فراهانی با عنوان میهمان ویژه این نشست پس از گزارش مقالات در خصوص سیستم ارتودنسی دیمون ابراز داشتند که نه تنها براکت های دیمون بلکه براکت های سلف لیگیت از مزایایی به لحاظ بالینی برخوردار هستند. با این حال درمانگر های مختلف معیارهای گوناگونی را در ارائه دیدگاه خود پیرامون برتری یا عدم برتری یک سیستم در نظر می گیرند. در مجموع صحبت های ایشان اعتقاد چندانی را به برتری ویژه براکت های سلف لیگیت نسبت به براکت های معمولی نشان نمی داد.
ارائه کیس (دکتر فرهاد جعفری)
دکتر فرهاد جعفری یک کیس درمان شده و یک کیس تحت درمان توسط سیستم دیمون را که دارای دندانهای نیش نهفته بودند، گزارش نمودند. در این کیس ها وایرهای CuNiTi دیمون تمامی دندانها از جمله دندانهای نیش نهفته را پس از باز نمودن توسط جراحی (اکسپوژر) درگیر کرده بودند. اسلایدهای تهیه شده هدایت مطلوب و تدریجی دندانهای نیش را به داخل قوس دندانی نشان می داد.
بحث حاضرین
دکتر محمد فراهانی ضمن تقدیر از درمان ارتودنسی صورت گرفته توسط دکتر جعفری خاطر نشان کردند متخصصین ارتودنسی می بایست در انتخاب جراح خود برای اکسپوژر دندانهای نهفته دقت کافی به خرج دهند و لازم است به جراح تأکید کافی در خصوص ملاحظه در میزان برداشت استخوان صورت گیرد تا از وقوع عوارضی نظیر تحلیل استخوان و لثه دندانهای نهفته در صورت هدایت به داخل قوس کاسته شود.
ارائه کیس (دکتر علی حیدری)
دکتر علی حیدری اعتقاد به کاهش نیاز به کشیدن دندان و جراحی با ظهور براکت های دیمون داشتند. از جمله کیس هایی با حالت لبخند لثه ای (Gummy smile) به نمایش گذاشته و معتقد به امکان درمان ارتودنسی آنها به روش دیمون و بدون نیاز به جراحی بودند. ایشان در بخشی از صحبت های خود استفاده از لوپ بر روی وایرهای دیمون را غیر منطقی خواندند.
بحث حاضرین
دکتر سیامک همت پور دیدگاه دکتر حیدری در خصوص امکان درمانهای کیس های Gummy smile بدون جراحی و به کمک سیستم ارتودنسی دیمون را به چالش کشیدند. دکتر کاوه محمدیان نیز اعتقاد داشتند متخصص ارتودنسی باید از هر سیستم و روشی بخشی از آن را اقتباس نماید و از مجموع مزایای سیستم های مختلف برای پیشبرد درمان خود استفاده کند. از اینرو با نظر دکتر حیدری مبنی بر اینکه نمی بایست روی وایرهای سیستم دیمون لوپ ایجاد نمود مخالف بودند.
ارائه کیس (دکتر مسعود داودیان)
دکتر مسعود داودیان به ارائه تعدادی کیس درمان شده و تحت درمان توسط سیستم دیمون پرداختند. ایشان نسبت براکت های دیمون به براکت های معمولی Preadjusted را بسان نسبت براکت های Preadjusted به براکت های Standard Edgewise بر شمردند و دلیل اصلی مقاومت نسبت به پذیرش براکت های دیمون را اختلاف هزینه محسوس آن با براکت های معمولی ذکر کردند. از جمله کیس های درمان شده توسط ایشان موردی با کراودینگ شدید دندانی بود که پس از ارتودنسی بدون کشیدن توسط دیمون با وجود بهبود فرم لب ها دچار افزایش زیاد زاویه دندانهای قدامی شده بودند. دکتر داودیان در بخشی از صحبت های خود در تائید نقل قولی از دکتر کامبیز معین -ارتودنتیستی از آمریکا- اظهار داشتند که تا زمانی که بیمار می خواهد دندانهایش پس از ارتودنسی مرتب بمانند می بایست از ریتینر استفاده کند. در پایان مهمترین مزیت درمان کیس های خود با سیستم دیمون را تسهیل مکانوتراپی عنوان کردند.
بحث حاضرین
دکتر همت پور دیدگاه دکتر داودیان در خصوص ریتنشن طولانی مدت را زیر سؤال برده و معتقد به امکان ختم ریتینر برخی بیماران پس از حتی چند ماه بودند. دکتر کاظم دالائی ابراز داشتند معیارهای زیبایی صورت به دو بخش ماکرواستتیک و مینی استتیک طبقه بندی می شوند و بر این اساس اگرچه در کیسی که با وجود کراودینگ شدید بدون کشیدن درمان شده بود لب ها رابطه بهتری را نسبت به Esthetic line نشان می دادند ولی لبخند بیمار به دلیل برآمدگی دندانهای قدامی نازیبا شده است.
دیدگاه حاضرین
دکتر محمد امین نریمانی
دکتر محمد امین نریمانی در انتقادی به مقالات مرور شده توسط دکتر سیف و دکتر مشجری خواستار گزارش متد و متریال تحقیقات بررسی شده جهت سنجش سطح کیفی نتیجه گیری مقالات بودند.
دکتر شیرین سعادت
دکتر شیرین سعادت با اشاره به تجربه نزدیک به ۱۱ سال تدریس خود، خواستار دقت بیشتر همکاران جوانتر در انتخاب کیس هایی شدند که توسط سیستم دیمون بدون کشیدن تحت درمان ارتودنسی قرار می دهند.
دکتر حسین مقصودلو راد
دکتر حسین مقصودلو راد ادّعاهای سیستم دیمون را به شدت مورد انتقاد قرار داده و ابراز داشتند که کمپانی عرضه کننده این سیستم باید ادّعاهای خود را به صورت بیومکانیکی یا دست کم مکانیکی برای ارتودنتیست ها مورد اثبات قرار دهد.
دکتر آیدین سهرابی
دکتر آیدین سهرابی خواستار تفکیک دیدگاههای شخصی حاضرین جلسه با نظرات مبتنی بر شواهد علمی شدند.
دکتر مهران آرمین
دکتر مهران آرمین با اشاره به دوره ای در ایران برای معرفی سیستم دیمون که با ارائه استادی خارجی در قالب مرور کیس برگزار گردید عنوان نمودند که در اغلب این دوره ها مراحل دقیق درمان کیس ها به تصویر کشیده نمی شود. از اینرو خواستار تشریح دقیق مراحل درمانی توسط همکاران شدند.
دکتر سعید قریشی
دکتر سعید قریشی با عنوان این مطلب که از اولین خریداران سیستم ارتودنسی دیمون بوده اند خاطرنشان کردند: در پی درمان تعدادی از بیماران خود با این سیستم مزیت خاصّی احساس نکرده اند و به همین دلیل دیگر در درمان خود از این براکت ها استفاده نمی کنند.
دکتر مهدیه قهرمانی
دکتر مهدیه قهرمانی سیل خرده های گرفته شده به سیستم ارتودنسی دیمون را به ناحق دانسته و موارد متعددی از مزایای این سیستم نظیر کنترل تورک زودهنگام، تسهیل روند درمان، بهداشت بهتر بیمار، کاهش طول درمان در برخی موارد و ... برشمردند. به علاوه ایشان صِرف پرداخت به نظر تحقیقاتی را که تاکنون صورت گرفته است برای اظهار نظر قاطع در مورد دیمون نادرست خواندند.
دکتر علیرضا خدیوی
دکتر علیرضا خدیوی ضمن اعتراف به خوشحالی در صورت تمایل بیمار به انجام درمان با سیستم دیمون محدودیت هایی را نیز در کار با آن برشمردند و انتخاب صحیح کیس از سوی متخصص ارتودنسی را عامل مؤثری برای کاهش گرفتاری و حداکثر منفعت در استفاده از این سیستم قلمداد کردند.
دیدگاه دکتر حسام رحیمی
متأسفانه علی رغم برنامه ریزی های صورت گرفته به دلایل فنی امکان برقراری ارتباط با دکتر حسام رحیمی -ارتودنتیست فارع التحصیل دانشگاه هاروارد آمریکا- میسر نشد. در هر صورت ایشان اعتقادی به برتری براکت های دیمون نسبت به براکت های معمولی ندارند.
گزارش شرکت تهران اتکال (مهندس علی ناصرحجتی)
مهندس علی ناصرحجتی مدیر فروش شرکت تهران اتکال -وارد کننده براکت های ارتودنسی دیمون در ایران- اعلام نمودند که این شرکت برای حاضرین نشست، تخفیف ویژه ای را در ازای خرید براکت های دیمون در نظر گرفته است. ایشان گزارشی نیز از عملکرد تهران اتکال و ورود براکت های جدید دیمون Q ارائه نمودند.
زمان و عنوان نشست بعدی
از آنجا که چهارمین نشست ارتودنتیست های جوان برای نخستین بار بجای موضوعات صنفی به مبحثی علمی می پرداخت عنوان این نشست تنها توسط برگزارکنندگان انتخاب شده بود. از اینرو برای امکان جلب مشارکت بیشتر متخصصین ارتودنسی و پرداختن به موضوعات علمی پرمخاطب تر در این جلسه عنوان و زمان نشست پنجم مورد نظرخواهی قرار گرفت. بر این اساس به صورت ضمنی و نه قطعی موضوع نشست بعدی، ریتنشن و زمان برگزاری آن، اردیبهشت ماه ۹۳ در نظر گرفته شد.